پریشان

سهیلشاعري براي حسي ناشناخته!عاشقي براي نسـل ســـوخته!شعــر من را کسانی می فهمندکه حس تشنگی را زیر باران چشیده باشند...عشق من را کسانی می فهمندکه سوز عاشقی را از جــان شنیـده باشند ...و من آرامترین مرد زمینــمپر از شور و نشاطمحس سـرودن ...-------------می خواهم لذت بودن را در خودم شکنجه دهم--------------------------نبـــــودی دفتــرم خالی شد از مـهرشکستم در سرودن از غمی شعر--------------------------یک جرعه شراب عشق در جام وجودم نیستاین جـام پر از خـالی می نوشـی و می خندی--------------------------الا ای دیـــدنی ای نازنینــــمنگاهت را میگیر از من عزیزم--------------------------باران بهانه بود تا,اگه,فاصله,افتاده,اگه,خودم,دورم ...ادامه مطلب